Oprichting van de parochie in de tempel
Aartspriester: Leonid Grilikhes
Geboren in Moskou op 9 april 1961.
Hoger onderwijs: afgestudeerd aan het Moscow Civil Engineering Institute en de Moscow Theological Academy.
In 1985-1986 volgde hij A. Yu. Militarev's seminar over vergelijkende taalkunde van de Afro-Aziatische talen aan de Faculteit der Filologie van de Staatsuniversiteit van Moskou.
Van 1986 tot 1991 werkte hij bij de State Public Historical Library van de RSFSR als hoofdredacteur van de afdeling buitenlandse acquisitie.
17 februari 1991 - tot diaken gewijd. Op 3 maart 1991 werd hij tot priester gewijd.
Van 1992 tot 2012 was hij rector van de Kerk van de Transfiguratie van de Heer, heropend na 50 jaar inactiviteit, in het dorp Ostrov, in de regio Moskou. Sinds 1994 geeft hij Hebreeuws, Aramees en Syrisch les aan PSTGU . Sinds 1997 geeft hij les aan de Theologische Academie van Moskou, waar hij een cursus over de Heilige Schrift van het Oude Testament en een cursus over de Hebreeuwse taal doceert. Sinds 1998 doceert hij het seminar "Taal van de Bijbel" aan de afdeling Vergelijkende en Historische Taalwetenschap van de Staatsuniversiteit van Moskou. Lomonosov. Bij patriarchaal decreet van 8 februari 2004 werd hij benoemd tot hoofd van de afdeling Bijbelstudies van de MTA. Lid van de redactieraad en auteur van een aantal artikelen in het jaarboek van de Moscow Patriarchaat "Theological Works", het MDA-tijdschrift "Theological Bulletin" en de Orthodoxe Encyclopedia. Lid van de synodale theologische commissie van de Russisch-orthodoxe kerk Op 29 augustus 2012 werd hij met een patriarchale zegen overgeplaatst naar het West-Europese bisdom van de Russisch-orthodoxe kerk buiten Rusland, waar hij dient in de Gedächtniskirche in Brussel. Auteur van zes monografieën en een groot aantal artikelen over bijbelstudies en Semitische talen.
Priest :Vasily Orekhov
Born on December 17, 1962 te Brussel. De zoon van Dimitri Vasilyevich Orekhov en Tatyana Kuzminichna Orekhova (nee Skvortsova), de kleinzoon van de leden van de Russische Algemene Militaire Unie (ROVS-a) - Kapitein Vasily Vasilyevich Orekhov, uitgever van het tijdschrift "Hour", en Kuzma Vasilyevich Skvortsov, een actieve figuur in de "Orthodoxe Oorzaak".
Neef (door vader) van publieke figuur Gleb Aleksandrovich Rar. Gedoopt door aartspriester Chedomir (Ostoich). Na het voltooien van zijn studies op het gebied van kinesitherapie en klinische verpleegkunde, diende hij bijna 15 jaar.
Daarna ging hij een groot bejaardentehuis binnen, waar hij naast de bejaardenzorg verschillende verantwoordelijkheden draagt. Hij is getrouwd en heeft drie zonen. Hij is afgestudeerd aan de correspondentieafdeling van de theologische faculteit van het St. Sergius Orthodox Instituut in Parijs (St. Sergius Compound). Op 19 mei 1991 werd aartsbisschop Anthony (Bartoshevich) van Genève en West-Europa tot lezer gewijd in de herdenkingskerk in Brussel. In december Op 5 december 1999 werd hij tot diaken gewijd door aartsbisschop Sergius (Konovalov) van Evkarpia in de St. Alexander Nevski-kathedraal in Parijs. Het valt onder de jurisdictie van de Russisch-orthodoxe kerk buiten Rusland (ROCOR). toegeschreven aan de herdenkingskerk van St. Job in Brussel. Op 5 januari 2014, in de Gedächtniskirche tijdens de zondagsliturgie, wijdde aartsbisschop Michael, diocesaan bisschop van het bisdom ROCOR van Genève en West-Europa, diaken Vasily Orekhov tot diaken het priesterschap.
Parochieleven - Bedevaart
Pilgrimage to the city of Gerpin to the tomb of St. The Rolands (March 22, 2014)
Life of Saint Rolanda († 778)
Saint Rolanda (Rolanda) was de jongste dochter van Anza en Didier, de Lombardische koning die tegen de paus vocht en werd verslagen door Karel de Grote. Terwijl de andere dochters van deze echtgenoten al getrouwd of non waren, volgde Rolanda haar ouders, die naar Luik werden verbannen. Daar werden ze toevertrouwd aan de zorg van bisschop Agelfrid, die ze niet alleen met alle eerbetoon ontving, maar ook met vaderlijke liefde, zoals Karel de Grote wenste.
Didier hield echter niet van deze gouden kooi en hij vroeg toestemming om monnik te worden in Corby (Picardië). Nadat hij het had ontvangen, ging hij daarheen, vergezeld van zijn vrouw en dochter, die zich in de buurt van het klooster vestigden tot de dood van Didier, die volgde in 777.
Maar Rolanda kon niet onopgemerkt blijven. De schoonheid, adel en onbetwiste deugden van deze "ontmaskerde prinses" trokken de hoogste adel naar haar toe. Een Schotse prins wilde haar tot vrouw nemen en vroeg haar ouders om haar hand. Didier en Anza, bezorgd over de toekomst van hun dochter, haalden haar over om het voorstel te accepteren, maar Rolanda wilde zich van kinds af aan aan God wijden. Zodra Didier stierf, ontsnapte ze, met toestemming van haar moeder, aan de Schotse hovelingen die haar kwamen halen, en werd die "weggelopen prinses", die later werd vereeuwigd door kronieken en volksliederen. Ze probeerde naar Keulen te gaan om het klooster van St. Ursula binnen te gaan, aangezien ze tijdens haar verblijf in Luik de ijver van de nonnen van deze orde ontmoette en waardeerde. Anza vergezelde haar dochter en ze stopten even bij de Lobb, waar een van Rolands ooms woonde. Anza,
Troparion toon 1
Eerwaarde moeder Rolando, rode bruid van Christus
Je kent het gewicht van dit deplorabele dal.
Buig de knie voor je relikwieën,
We bidden tot de maagd van Zherpinskaya,
Genees onze lichamen en zielen.
Mogen wij geëerd worden door uw
gebeden en wij zullen God behagen.
Drukke temperatuur en geluid 4
In de buurt van het heiligdom van de eerbiedwaardige, volgens haar gebeden, werden talloze
wonderen verricht
Elke dag worden we gezien door het feit dat
Rolanda vanuit hemelse tabernakels,
Waar ze verblijft met de Eeuwige Bruidegom,
zendt ons haar zegeningen.
Bedevaart naar Sint Gertrude vanNijvel (26 oktober 2013 )
J. Hamblenne, auteur van het boek Heiligen in België in het eerste millennium "Saints et Saintes de Belgique au premier millénaire", over het leven van de heilige Gertrude. Pater Leonid hield een gebedsdienst. Het mooie zonnige weer maakte het mogelijk om te picknicken in het park van het paleis in Gaasbeek. Bekijk hier de video.
Bedevaart naar de relikwieën van St. Renelda (25 oktober 2014)
In de 7e eeuw verschenen de Hunnen in ons gebied, ze staken huizen in brand en zaaiden overal terreur en ondergang. Mensen, die al hun bezittingen achterlieten, sloegen op de vlucht. Dominee Renelda wilde de plaats van haar wapenfeit niet verlaten. Haar gebeden verdiepend, zei ze tegen degenen die haar smeekten om te vluchten: “Als ik weiger dit sterfelijke leven te verliezen ter wille van Degene die zich verwaardigde te lijden voor de redding van mij en de hele wereld, wat zal Hij dan tegen mij zeggen, zittend op de troon van Zijne Majesteit, wanneer Hij de levenden zal oordelen? en de doden, als ik weiger mijn sterfelijke en zo korte leven te verliezen vanwege de liefde van Hem? Zonder iets te veranderen aan haar manier van monastiek leven, alleen met haar twee toegewijde dienaar-asceten, Grimoald en Gondulf, bleef de heilige nog vuriger bidden voor het altaar van de heilige martelaar Quentin, zodat ook zij de martelaarskroon zou kunnen krijgen. voor Christus. Toen braken de barbaarse Hunnen als woeste beesten de tempel binnen, grepen de monnik Renelda bij het haar, sleepten haar mee, sloegen haar met stokken, zwepen haar en bespotten haar met een regen van vloeken. Zij, die al dit geweld doorstond, bad met tranen van vreugde en zei: “Ik dank U, Heer Jezus Christus, dat U mij onder Uw dienaren hebt opgenomen. Neem mijn geest." En toen strekte ze haar nek uit en werd onthoofd. Zo gaf ze haar geest aan de hemelse Vader en ontving ze de kroon van een martelaar. Dit gebeurde op 16 juli 680. Wat betreft haar metgezellen, de onderdiaken Grimoald werd onthoofd en Gondulf stierf: zijn kwelgeesten sloegen drie spijkers in zijn schedel. tempel op 13 augustus 680. De Heer, die wilde laten zien welke grote glorie Renelda in de hemel verwierf en hoe Hij zijn martelaar verheerlijkte, toonde vele wonderen op de plaats van haar begrafenis: de blinden kregen hun gezichtsvermogen terug, de verlamden liepen , en veel mensen met huidziekten werden op wonderbaarlijke wijze genezen. Vele jaren later werd er een nonnenklooster gesticht in de buurt van Sant. De gemeenschap van zusters leefde in maagdelijkheid en in voortdurend gebed, en hielp de armen met het werk van hun handen. Eerwaarde Moeder Reneldo, bid tot God voor us!
Tropar toon 4 Hebben
verdeelde aardse bezittingen en het nemen van tonsuur,
U snelde naar de Heer Jezus,
Het woord van verlossing in uw hart horend
vlees met een strikte prestatie gedurende uw hele leven,
Gerecht doend in trouw aan uw Leraar Christus,
Gij hebt moedig geleden,
Nobele en glorieuze martelaar Reneldodie
rouwt,
Bid tot God voor ons, moge hij ons grote genade schenken.
Drukke temperatuur en geluid 4
Je was een pelgrim in Jeruzalem, en na zeven jaar keerde je terug naar Sent, je deed ijverig goed werk ter wille van Christus, biddend, vastend, de armen helpend,
Voorbidder van de stad Sent, je ontving de gave van genezing van de Heer, en je schitterde met wonderen. Voor de glorie van Christus stond u tegenover de woeste Hunnen en terwijl u uw bloed vergoot, werd u bekroond met de kroon van martelaren, Glorieuze Eerwaarde Martelaar Reneldo,
Gesprekspartner van engelen, Bid voor de redding van onze zielen!
Gebed van dominee Renelda
O Eerwaarde Martelaar Reneldo, Uitverkorene van God, bid voor ons dat de Barmhartige God ons Uw heilige gebeden moge schenken om Uw voorbeeldige trouw te imiteren alsof het door een macht is. O maagd en martelaar om Christus' wil, wijs ons de weg naar het eeuwige leven. Eerwaarde moeder Reneldo, die een goede daad heeft gevochten, leert ons standvastig te zijn in de beproevingen van dit tijdelijke leven. Maagd en martelaar van Christus, geef ons moed en liefde. Eerwaarde Reneldo, wijze maagd, smeekt met een brandende lamp de Algenadige Heer voor ons zondaars, mogen we standvastig blijven in de belijdenis van het orthodoxe geloof van onze vaderen. Oh, maagd en martelaar van de Heer ter wille van Verlicht onze harten in het land van de levenden. Dominee Reneldo, het beeld van deugden en liefde, laten we bidden naar uw voorbeeld, laten we een pad in de wereld creëren naar het Koninkrijk der hemelen van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, nu en voor altijd en voor altijd en altijd. Amen.
Bedevaart naar de relikwieën van dominee Beggi (25 april , 2015 )
Orthodoxe parochianen uit Brussel en Namen maakten op zaterdag 25 april een pelgrimstocht naar de Waalse stad Anden, waar ze de relikwieën vereerden van de Eerwaarde Begga, een Belgische heilige uit de 7e eeuw, die het klooster stichtte waaromheen de stad later groeide . De overblijfselen rusten in de stadskathedraal, gebouwd aan het einde van de 18e eeuw. op de plaats van de zeven kerken die door St. Begga zijn opgericht en ter ere van haar zijn ingewijd. In de tempel vertelden de organisatoren van de reis - de auteur van een boek over de Belgische heiligen Jean Hamblen (Jean Hamblene) en de vertaalster van het leven, filoloog Françoise Lhoest - de pelgrims over het leven van de heilige. Eerst werd er in het Roemeens een gebedsdienst gehouden bij het heiligdom met relikwieën door pater Ciprian (Ciprian Grădinaru) - rector van de tempel van het Roemeense klooster van de voorbede van de Maagd (La protection de la Mkre de Dieu). Daarna sloten zijn parochianen zich aan bij de gebedsdienst van pater Leonid. De pelgrims vereerden een stuk van de schedel van de heilige, bewaard in een reliekschrijn, en vereerden vervolgens het heiligdom met haar relikwieën. De kinderen konden tussen de kist en de marmeren plaat die er bovenop lag kruipen, gebruikmakend van het feit dat er speciaal twee steunen waren verwijderd in het hek voor het heiligdom. Dit gebeurde onder meer vanwege de bijzondere verering van de heilige door Belgische ouders. Zoals de organisatoren van de reis aan de pelgrims hebben uitgelegd, wenden ze zich tot St. Begge als kinderen ziek zijn, en na genezing worden speelgoed, foto's en kinderspullen overgelaten aan de heilige helper als blijk van dankbaarheid. “Veel Waalse kinderen zetten hun eerste schreden op het graf van de dominee”, zegt Jean Amblen. Vlak bij de kathedraal is de bron van St. Beggi, met water waaruit de reizigers zich wassen, en sommige meenamen. Bij de bron zongen de pelgrims een akathist voor de heilige voordat ze naar huis gingen. Auteur - Vladimir Dobrovolsky.
Zondagsschool - School
In september 2013 is in onze kerk een zondagsschool voor kinderen geopend. In de klas leren de kinderen de grondbeginselen van het orthodoxe geloof, de gedragsregels in de tempel, de tradities van het houden van orthodoxe feestdagen en maken ze ook kennis met enkele elementen van het houden van orthodoxe erediensten. De lessen op de school zijn gehouden op zaterdag van 17.00 tot 18.00 uur, wat ouders de mogelijkheid geeft om op dit moment veilig deel te nemen aan de nachtwake. Vandaag heeft de school ongeveer 30 leerlingen. Kinderen zijn bezig in twee leeftijdsgroepen - van 3 tot 5 en van 6 tot 9 jaar. Oudere kinderen kijken tijdens de lessen naar thematische video's, wat bijdraagt aan een diepere perceptie van de bestudeerde stof. Meestal eindigen lessen met oudere kinderen met de creatie van een holistisch kunstwerk over het onderwerp van het bestudeerde materiaal (collage, schilderijen, enz.). Alle leerlingen doen mee aan dit werk. Kinderen tekenen tijdens hun lessen veel, boetseren, maken toepassingen, spelen en leren ook gedichten en liedjes. Met andere woorden, de thema's van de lessen in de jongere groep sluiten volledig aan bij de leeftijd van de leerlingen. In de klas proberen we een sfeer van wederzijds begrip, steun en liefde te creëren, omdat het doel van elke zondagsschool is om iemand tot God te leiden. In vrij korte tijd (ongeveer drie maanden) zal onze school heeft al een groot aantal creatieve werken verzameld, in verband waarmee een tentoonstelling is gepland. Bovendien zijn de voorbereidingen voor de viering van het heilige feest van de geboorte van Christus momenteel in volle gang. Onze school is van plan om een voorstelling, een concert en een tentoonstelling te houden. Alle kinderen nemen deel aan de voorbereiding van deze evenementen.
Oprichting van de parochie in de tempel
Pater Feofan, pater Luka, pater Chedomir
Voor de opening van de bijeenkomst schetste Vladyka Anthony kort de geschiedenis van de oprichting van de tempel en de inwijding ervan op 18 september, 1 oktober 1950 , en wees erop dat hegumen Luka(Radionov) , Hieromonk Feofan (Shishmanov ) en een priester, later aartspriester Chedomir (Ostoich ) .
Father Chedomir
Vader Chedomir , een Servische priester, kwam in 1950 naar Brussel. Nadat hij in Servië had vernomen dat ze hem zouden arresteren, stak vader Chedomir, zijn gezin thuis, zijn moeder en twee dochters, 's nachts de bergen over naar Oostenrijk. Hij woonde en diende eerst in het Tempel-Monument tot 1959.
In 1952, Aartsbisschop Johannes(Maximovich) arriveerde en werd benoemd tot de eerste rector van de Gedächtniskirche. Vladyka John nam er nauw deel aan en hield rechtstreeks toezicht op alle diensten in de tempel. Er werden elke dag goddelijke diensten in de tempel gehouden.
Bisschop Jan
Vladyka John bore the title of Brussels and Western European. Vladyka lived near Paris in Versailles in the cadet corps, often came to the Temple and visited all the parishes in Belgium. The parishioners greatly revered Archbishop John and were glad to see him. On the day of the murder of the Royal Family (July 4/17), Vladyka always served in the Temple. On the night of July 16-17, the Temple was opened, Vladyka served requiem services, read the Psalter, and many came to pray with Vladyka on that night of repentance.
Archbishop John was rector of the Memorial Church for 12 years, his sermons and decrees have been published. Also, many memoirs and testimonies about prayerful help were printed, and then Vladyka was already revered as a saint.
In 1963, Vladyka was appointed to San Francisco, and in 1966. the ascetic and wonderworker Archbishop John departed to the Lord.In 1994, the Synod of the Russian Church Abroad canonized Vladyka John as one of the Saints .
Tde hele orthodoxe wereld bidt nu tot St. John of Shanghai en San Francisco , kwamen de woorden van St. John uit: In Moskou in 2007 voor de eenheid van de Russisch-orthodoxe kerk. In 1962 zei St. John over de Memorial Church dat de Tempel een kaars is uit het buitenland voor de tsaar-martelaar, voor de koninklijke familie en voor iedereen die leed tijdens de jaren van moeilijke tijden. De tempel is een symbolisch grafmonument totdat, door de genade van God, de majestueuze tempel wordt opgericht boven de formidabele Jekaterinenburg-mijn. De woorden van de Heilige waren profetisch.
From 1960 to 1962 Hieromonk Herman(Staune) geserveerd. In de herfst van 1961, Archimandrite Theodosius (Trushevich) werd benoemd tot lid van de tempel.In februari1964,
Vader Bescheiden
In 1953 Abt Bescheiden (Jester) arriveerde van het eiland Tubabao, waar aartsbisschop John zijn kudde uit China had gebracht, en hielp ijverig om de sacristie aan te vullen met nieuwe gewaden en, in het algemeen, de verfraaiing van de tempel. Pater Modest ging naar Athos en vervolgens naar Jeruzalem, en in 1959 werd hij benoemd tot aclergyman in de tempel, vader Alexander(Vonchakov) , die uit Oostenrijk kwamen. Vader Alexander stierf in 1962.
Aartsbisschop_Antony.
From 1960 to 1962 Hieromonk Herman (Staune)geserveerd. In de herfst van 1961, Archimandrite Theodosius(Trushevich) werd benoemd tot lid van de tempel.In Februari 1964,de bisschoppensynode heeft, met het oog op het vertrek van aartsbisschop John naar San Francisco, aartsbisschop Anthony benoemd(Bartoshevich) als rector van de Tempel.
Aartspriester Dimitry
In 1971 Aartspriester Dimitry(Khvostov)werd benoemd tot plaatsvervangend rector. Pater Demetrius was een gevangene tijdens de Tweede Wereldoorlog in Duitsland, daarna studeerde hij af aan de Sergiev-compound en werd toegewezen aan Noord-Afrika, waar hij de orthodoxen diende in de "Légion Etrangire " .Zeer vereerd door de hele Russische kolonie in België, wijdde pater Demetrius zich tot aan zijn dood volledig aan de tempel. Pater Dimitry stierf op September 2, 1987. Father Pavel (Poirier) kwam om te dienen, en van 1988 tot 2001 pater Nikolai(Semyonov)was in de tempel .
Aartspriester Eugene
In 2001, er werd een priester aangesteld, en vervolgens aartspriester Evgeny (Sapronov) .Pater Eugene was een man met de breedste humanitaire opleiding, hij kon uren praten over de geschiedenis van het christendom en de kerk. Voortdurend bezorgd over zelfstudie. Hij trok veel parochianen aan, die allemaal hem vereerden en liefhadden.
Geboren in Leningrad op 5 januari 1948 .Daar ontmoette hij zijn toekomstige moeder Eugenia, de dochter van een Franse militaire diplomaat die op dat moment in de USSR werkte. Na hun huwelijk verhuisde het paar eerst naar Frankrijk en vervolgens naar Duitsland. Ze kregen vier zonen.
Mei 1987 hij werd tot priester gewijd door Aartsbisschop Mark van Berlijn en Duitsland. In 1991 werd hij genoemd als rector van de Intercession Church in Berlijn(ROCOR).Pater Eugene stierf op de dag van het patronale feest van de kerk-Memorial op 19 mei 2012.In de laatste jaren van zijn leven was hij langdurig ernstig ziek. Rector van de Kerk Aartsbisschop Michael van Genève en West-Europa In september 2012 Aartspriester Leonid(Grilikhes) werd benoemd tot plaatsvervangend rector.